01

lip 11

Malwa – ślaz dziki
Kwiat malwy. Gliwice, woj. śląskie. Zbiory własne

Malwa – ślaz dziki

(Malva silvestris L.)

Rodzina:

Ślazowate

Nazwy regionalne:

Hordowiec, malwa, malwa leśna, szlaz, ślaz gęsi, ślazik, ślaz leśny, ślaz polny, ślaz zajęczy, śloz, topolówka

Czas zbioru:
  • Kwiaty zbierane w początkowym okresie kwitnienia
  • Korzenie zbierane w początkowym okresie kwitnienia rośliny oraz jesienią lub na wiosnę
  • Liście (w pełni rozwinięte), zbierane w okresie kwitnienia rośliny

Wygląd:

Roślina dwuletnia lub wieloletnia, do 120 cm wysokości, o wrzecionowatym korzeniu. Łodyga wzniesiona lub wznosząca się, gorą owłosiona. Liście naprzemianległe, dłoniastoklapowane, o 3 – 7 klapach, brzegiem karbowane. Kwiaty ciemnoróżowe, czerwonofioletowe lub purpuroworożowe z ciemnymi prążkami, wyrastające po 2 – 6 w kątach liści. kwitnie od maja do września. Owoc – rozłupnia.

Występowanie:

Przydroża, przychacia, pastwiska, łąki, zręby leśne.

Zastosowanie:

  • Napar z kwiatów – w nieżytach dróg oddechowych, jamy ustnej, gardła, oskrzeli, w suchym kaszlu z zaleganiem flegmy, w anginie, astmie oskrzelowej, rozedmie płuc, schorzeniach żołądka, ma działanie hamujące odruch kaszlu i chroniące wrażliwe błony śluzowe

  • Zastosowanie kulinarne
    Kwiaty można dodawać do sałatek i surówek.

  • Odwar z korzeni i liści – w nieżytach żołądka, oskrzeli, w braku miesiączkowania, w przewlekłych zaparciach (u osób starszych i otyłych).

  • Przymoczki nasączone naparem z liści – w chorobach skórnych o podłożu bakteryjnym, w owrzodzeniach, trudno gojących się ranach, trądziku.

  • Kąpiele z dodatkiem odwaru z korzeni, liści i kwiatów mają działanie bakteriobójcze i powlekające, przyspieszają gojenie ran i dermatoz.

Kategorie przepisów