30

gru 11

Prawoślaz lekarski
Prawoślaz lekarski. Autor: Agnes Monkelbaan - Źródło

Prawoślaz lekarski

(Althaea officinalis L.)

Rodzina:

Ślazowate

Nazwy regionalne:

Leśny ślaz, malwa, malwa prawdziwa, prawoślaz ogrodowy, szlaz, szloz, ślaz, ślaz lekarski, ślaz polny, ślaz prawdziwy, ślaz sadzony, ślaz włoski, topolówka, topolówka lekarska, wielki szlaz, zabmantek, zygmarek lekarski

Czas zbioru:
  • Korzenie (roślin dwu- lub trzyletnich), pozyskiwane na wiosnę lub jesienią
  • Liście pozyskiwane w okresie kwitnienia
  • Kwiaty pozyskiwane w okresie kwitnienia

Wygląd:

Bylina, od 60 do 150 cm wysokości, szaro owłosiona, o grubym, żółtym korzeniu. W pierwszym roku wydaje rozetę przyziemnych liści, w następnych prosta łodygę, pojedynczą lub słabo rozgałęzioną. Liście naprzemianległe, spiczasto jajowate, trój- lub pięcioklapowe, brzegiem ząbkowane a nawet wrębne, ogonkowe. Kwiaty bladoróżowe, niekiedy białe, wyrastające po kilka w kątach liści, głównie na wierzchołku łodygi. Pięć płatków korony o delikatnych wcięciach na brzegu, u nasady, od strony wewnętrznej owłosionych, pręciki zrośnięte w rurkę. Kwitnie od lipca do września. Owoc – rozłupnie, jako dojrzałe rozpadające się na pojedyncze owoce, z których każdy zawiera jedno nasiono.
Prawoślaz lekarski jest podobny do malwy różowej, będącej typową rośliną w ogrodach wiejskich, niemającej większego znaczenia leczniczego. Prawoślaz można odróżnić dzięki 5 cm jasnoróżowym płatkom oraz filcowo owłosionym łodygom i liściom.

Występowanie:

Rowy, wilgotne łąki, solniska, nadbrzeża. Rzadko uprawiany.

Zastosowanie:

  • Odwar z korzeni – w uszkodzeniach błon śluzowych jamy ustnej, gardła i krtani gorącymi i żrącymi płynami, w nieżytach przewodu pokarmowego, nadkwaśności, jako środek osłaniający i przeciwzapalny

  • Suszone, sproszkowane korzenie – w uporczywych zaparciach

  • Okłady z papki z korzeni – w ropnym zapaleniu skóry, czyrakach, owrzodzeniach żylakowatych, świądzie skóry

  • Napar z liści i kwiatów – w nieżytach żołądka, jelit, górnych dróg oddechowych, krtani, jamy ustnej i gardła, w przewlekłym suchym kaszlu, w zaburzeniach pokarmowych (u dzieci)

  • Przymoczki nasączone odwarem z kwiatów – w zapaleniach i uszkodzeniach skóry, trądziku, owrzodzeniach, liszajach, w stanach zapalnych spojówek i powiek

Kategorie przepisów