Wygląd:
Bylina, od 20 do 90 cm wysokości, o bardzo silnym zapachu. Łodyga sinozielona, rozgałęziona, dołem zdrewniała. Liście niebieskawozielone, podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne, o wąskich, zaostrzonych listkach, w nich zbiorniczki olejkowe. Kwiaty zielonożółte, zebrane w gęste baldachokształtne kwiatostany. Każdy końcowy kwiat ma pięć, pozostałe boczne zazwyczaj cztery płatki korony, wygięte w kształcie łyżki. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owocem jest torebka o czterech bądź pięciu garbach.
Występowanie:
Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego. W Europie Środkowej uprawiana w ogrodach i na plantacjach. Spotykana również zdziczała, zwłaszcza w pobliżu upraw winorośli.
Zastosowanie:
Odwar wodny z ziela – w kurczach żołądka, jelit i dróg żółciowych, w zaburzeniach trawiennych, wzdęciach, bólach brzucha, zmniejszonym wytwarzaniu żółci oraz jako środek pomocny w nadciśnieniu tętniczym krwi, nadpobudliwości nerwowej, migrenie, zaburzeniach krążenia obwodowego, w miażdżycy, kruchości i przepuszczalności włosowatych naczyń krwionośnych, w łuszczycy, bielactwie
Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne zastosowanie jak odwar wodny
Zastosowanie kulinarne
Świeże lub suszone listki można używać jako przyprawę do sosów, pieczeni, sałatek, surówek. Dodaje się je tuż przed podaniem potrawy.
