17

maj 12

Rzeżucha gorzka
Rzeżucha gorzka. Autor: Radim Holiš - Źródło

Rzeżucha gorzka

(Cardamine amara L.)

Rodzina:

Krzyżowe

Nazwy regionalne:

Pieprzyca gorzka, rzeżucha łąkowa, rzeżucha łęgowa

Czas zbioru:
  • Ziele pozyskiwane w okresie kwitnienia

Wygląd:

Bylina, od 10 do 50 cm wysokości, z rozłogami. Łodyga płożąca i wznosząca się, pięciokanciasta, zawsze o wyraźnych, podłużnych brzegach i rowkach. Pełna, naga, nieraz dołem słabo owłosiona. Liście nieparzystopierzastosieczne, niekiedy nieco owłosione, złożone z 5 – 11 jajowatookragławych listków, brzegiem zatokowo, ostro ząbkowanych, dodatkowy listek na końcu większy. Kwiaty czterokrotne, białe, czasami także o różowym nalocie, pręciki czerwonofioletowe. Kwiaty zebrane są w groniaste kwiatostany. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Owocem jest 2-4 cm łuszczyna o szerokości 1-2 mm.

Występowanie:

Mokradła, łęgi olszowe, rowy, brzegi rzek, potoków, strumyków, zarośla, lasy. Na wilgotnych glebach.

Zastosowanie:

  • Sok z ziela – w początkowym stanie cukrzycy, gośćcu, grypie, nieżycie jamy ustnej, gardła, oskrzeli, w przewlekłym suchym kaszlu, problemach żołądkowych

  • Odwar z ziela ma podobne zastosowanie jak sok

  • Okłady -kataplazmy z papki z ziela – w stanach zapalnych stawów, mięśni, w bólach reumatycznych i nerwobólach

  • Przymoczki nasączone sokiem z ziela – w stanach zapalnych skóry, owrzodzeniach, uszkodzeniach skóry, egzemach, liszajach

  • Zastosowanie kulinarne
    Dzięki dużej zawartości witaminy C jest wartościowym składnikiem sałatek wiosennych

Kategorie przepisów