Wygląd:
Krzew, od 1 do 3 m wysokości, ciernisty, gęsto rozgałęziony. Liście podłużnie eliptyczne, nieco ząbkowane. Kwiaty białe, pięciodzielne, o jajowatych płatkach korony i trójkątnych listkach kielicha, zwykle pojedyncze, na krótkiej szypułce, gęsto otaczające gałązki. Kwitnie (kwiaty pojawiają się jeszcze przed rozwojem liści) od maja do kwietnia. Owocem jest drobny, kulisty, ciemnogranatowy pestkowiec, pokryty niebieskim nalotem, w smaku cierpki. Owocuje od października do grudnia. Gęsto ułożone owoce tarniny pozostają na gałęziach do zimy.
Występowanie:
Przydroża, miedze, suche trawniki, skraje lasów, skarpy, zbocza, również sadzona w parkach i ogrodach (tworząca żywopłoty). Na glebach wapnistych.
Zastosowanie:
Napar z kwiatów – w nieżytach jamy ustnej i gardła (jako płukanka), pęcherza moczowego i dróg moczowych, w kamicy nerkowej, zaparciach, wadliwej przemianie materii oraz jako środek uelastyczniający naczynia krwionośne
Odwar z kwiatów i owoców – w dolegliwościach prostaty, kamicy nerkowej i moczowej, w stanach zapalnych dróg moczowych, schorzeniach żołądkowo-jelitowych oraz jako środek przeczyszczający
Odwar z owoców – w słabo nasilonych nieżytach żołądka i jelit (zwłaszcza u dzieci i osób w podeszłym wieku), w nadmiernej fermentacji jelitowej, stanach zapalnych narządów rodnych
Zastosowanie kulinarne
Z owoców można przyrządzać lecznicze soki, kompoty, konfitury, nalewki i winaSok z owoców stosowany w postaci płukanki jest pomocny przy zapaleniach jamy ustnej
