Wygląd:
Krzewinka zimozielona, do 20 – 80 cm wysokości o mocno rozgałęzionych pędach. Młode pędy wyraźnie czworokątne. Gałązki zakorzeniające się, silnie ulistnione. Liście bardzo drobne, równowąskie, ułożone łuskowato. Kwiaty gęsto zebrane w jednostronne wielokwiatowe grona na szczytach gałązek, drobne, różowoliliowe, czasem białe. Płatki czterolistnego kwiatu nie są zrośnięte. Kwitnie od sierpnia do października. Owoce – kilkumilimetrowe, okrągłe, brązowawe torebki pojawiające się mniej więcej od września.
Występowanie:
Roślina często spotykana. Występuje w suchych lasach sosnowych i brzozowych, na wrzosowiskach, trzęsawiskach, zrębach, polanach leśnych i wydmach całej Europy – zwykle na glebach ubogich, suchych, piaszczystych i kwaśnych.
Zastosowanie:
Okłady -kataplazmy z papki z kwiatów i ziela – w chorobach reumatyczno-artretycznych
Przymoczki nasączone odwarem z kwiatów – w regeneracji cery o skłonnościach do przetłuszczania i opanowania trądzikiem
Odwar z kwiatów lub ziela jest stosowany w infekcjach dróg moczowych, jest pomocny w stanach zapalnych nerek, miedniczek nerkowych, kłębków nerkowych, pęcherza, w kamicy nerkowej, gośćcu, skazie moczanowej, przewlekłych nieżytach żołądka i jelit, w bezsoczności, biegunkach, chorobach wątroby i dróg żółciowych,w anemii, nerwicach, zaburzeniach przemiany materii, jest używany jako środek moczopędny, korzystnie wpływa na sen
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie i uspokajająco, są pomocne w chorobach skórnych i kobiecych
