Wygląd:
Bylina, do 25 cm wysokości, słabo owłosiona, o pełzającym kłączu. Łodygi kanciaste, czerwono nabiegłe. Liście podłużnie jajowate, brzegiem całe lub płytko karbowane. Kwiaty niebieskofioletowe, zebrane w liczne okółki na szczycie łodygi. Kwitnie od maja do września. Owoc – rozłupnia, rozpadająca się na cztery rozłupki.
Występowanie:
Łąki, przydroża, pastwiska, miedze, polany leśne, rowy, brzegi wód.
Zastosowanie:
Napar z ziela – w przewlekłym kaszlu, anginie, stanach zapalnych jamy ustnej, gardła i krtani, w kolce wątrobowej i jelitowej.
Przymoczki nasączone naparem z ziela – w stanach zapalnych skóry, przekrwieniach i wybroczynach z włosowatych naczyń krwionośnych.
Okłady -kataplazmy z papki z ziela uśmierzają bóle stawów i mięśni, łagodzą stany zapalne tkanki okołostawowej.
Tampony nasycone sokiem z ziela wprowadzone do nosa tamują krwawienie.
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela są pomocne w stanach zapalnych skóry, stawów, mięśni i nerwów, działają oczyszczająco i zapobiegają podskórnym wylewom krwi.
