Wygląd:
Krzew iglasty dwupienny, rzadziej drzewo, do 12 m wysokości. Kora szara, włóknista. Igły ostro zakończone, kłujące, po 3 w okółkach. Kwitnie od kwietnia do maja. Owoc – tzw. szyszkojagoda.
Występowanie:
Pospolity na całym niżu i w niższych partiach górskich. Rośnie w widnych lasach, zaroślach, połoninach, piaszczystych nieużytkach.
Zastosowanie:
Odwar z szyszkojagód – w zaburzeniach trawiennych, nadmiernej fermentacji jelitowej, dolegliwościach nerek z obrzękami, stanach zapalnych dróg moczowych i pęcherza, kamicy nerkowej, w niewydolności wątroby, słabym wydzielaniu żółci
Wyciąg olejowy z szyszkojagód – w kamicy nerkowej, zaburzeniach pracy wątroby, w stanach pożółtaczkowych i zapalnych woreczka żółciowego
Winko lecznicze z szyszkojagód – w zaburzeniach trawiennych, dolegliwościach układu moczowego
Okłady z papki z szyszkojagód – w nerwobólach, chorobach reumatycznych, zapaleniu korzonków nerwowych
Zastosowanie kulinarne
Szyszkojagody jałowca dodaje się jako przyprawa do potraw mięsnych, bigosu, kapusty, marynat, sosów, pasztetów, farszy – nadają im specyficzny aromat i smak.Kąpiele z dodatkiem odwaru z młodych gałązek – w gośćcu, dnie i powoli ustępujących dermatozach ciała
