Wygląd:
Krzew, do 2 m wysokości, o silnym zapachu cytryny, w smaku gorzki. Pędy proste, rozgałęzione, starsze zbrunatniałe. Liście sinozielone, od spodu szaro owłosione, dolne podwójne, górne pojedynczo pierzastosieczne. Koszyczki kwiatowe drobne, kuliste, zwisające, zebrane w ulistnione grona. Kwiaty bladożółte. Kwitnie od sierpnia do września. Owoc – niełupka.
Występowanie:
Uprawiana. Czasem zdziczała na przychaciach.
Zastosowanie:
Odwar z ziela – w chorobach wątroby, słabym wydzielaniu żółci, bezsoczności, braku łaknienia, niedostatecznym trawieniu i przyswajaniu pokarmów, nieżytach przewodu pokarmowego, owrzodzeniach jelita grubego, zapaleniu węzłów chłonnych, słabych biegunkach i krwawieniach w przewodzie pokarmowym, robaczycy jelitowej.
Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne działanie jak odwar, jednak o nieco silniejszym działaniu.
Przymoczki nasączone odwarem z ziela stosuje się w leczeniu trądziku, owrzodzeń, odmrożeń twarzy i ciała.
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela są pomocne w rekonwalescencji po wirusowym zapaleniu wątroby, dla osób w podeszłym wieku działają wzmacniająco, uspokajająco, odkażająco, poprawiają krążenie krwi (pozostawiają przyjemny cytrynowy zapach).
Zastosowanie kulinarne
Ziele dodaje się jako przyprawę do sosów, potraw mięsnych, drobiowych i rybnych, serów, sałatek, duszonych warzyw.
