Wygląd:
Bylina dwupienna, wytwarzająca podziemne kłącze z rozłogami. Łodyga prawoskrętnie wijąca się, kanciasta, do 5 m długości. Liście parami naprzeciwległe, trój- lub pięcioklapowe, szorstkie, brzegiem ząbkowane. Kwiatostany męskie wiechowate, żeńskie szyszkowate. Kwitnie od lipca do września. Owoc – orzeszek.
Występowanie:
Wilgotne zarośla, lasy olszowe. Również uprawiany na szeroką skalę.
Zastosowanie:
Napar z „szyszek” – w stanach zmęczenia i wyczerpania nerwowego, nadmiernej drażliwości, trudności w zasypianiu, zaburzeniach nerwowych okresu przekwitania, nadpobudliwości płciowej (polucje, onanizm), nadmiernej fermentacji jelitowej (wzdęcia, odbijanie), niedokwaśności, braku łaknienia, dolegliwościach wątroby i woreczka żółciowego, reumatycznym zapaleniu nerwów, nadciśnieniu tętniczym krwi, chorobach nowotworowych.
Okłady -kataplazmy z papki z „szyszek” łagodzą bóle reumatyczno-artretyczne i nerwobóle, są pomocne w stanach zapalnych skóry i czyraczności.
Przymoczki nasączone mocnym naparem z „szyszek” służą do pielęgnacji skóry twarzy, zwalniają procesy starzenia się tkanki, przywracają cerze jędrność i ładny wygląd, leczą łuszczycę, grzybicę, owrzodzenia ciała.
Mycie i nacieranie głowy naparem z „szyszek” nadaje włosom puszystości, połysk, zapobiega ich wypadaniu.
Kąpiele z dodatkiem naparu z „szyszek” mają właściwości regenerujące tkankę skóry, są pomocne w leczeniu łuszczycy, grzybic, stanów zapalnych, owrzodzeń skóry, trudno gojących się ran oraz łagodzą dolegliwości reumatyczne.
