Wygląd:
Bylina, od 20 do 80 cm wysokości, o silnie aromatycznej woni. Kłącze pełzające z rozłogami. Łodyga czworokątna, prosta, u góry rozgałęziona, owłosiona dookoła lub z dwóch stron, często czerwonawo nabiegła. Liście naprzeciwległe, jajowate, całobrzegie bądź lekko ząbkowane. Pod spodem widoczne są wystające żyłki. Kwiaty różowe lub różowoliliowe, o prostej wardze górnej i trójwrębnej wardze dolnej, w pachwinach czerwonych liści nośnych, zebrane w nibyokółki, tworzące szczytowe baldachokształtne kwiatostany. Kwitnie od lipca do września. Owoc – rozłupnia.
Występowanie:
Widne zarośla, rowy, obrzeża lasów, nasłonecznione wzgórza, przydroża, suche łąki. Na luźnych kamiennych glebach. Również uprawiane w doniczkach i ogrodach jako roślina przyprawowa.
Zastosowanie:
Napar z ziela – w niestrawnościach i nieżytach przewodu pokarmowego, żołądka i jelit, bólach podbrzusza, w bezkwasowości i nadmiernej fermentacji jelitowej, w niedoczynności wątroby, braku łaknienia, wzdęciach, dolegliwościach nerek, przewlekłym i bolesnym miesiączkowaniu, w nerwicach, nieżytach jamy ustnej i oskrzeli, w astmie oskrzelowej, krztuścu, przewlekłym kaszlu, migrenie, w zaburzeniach sfery seksualnej, nadmiernej pobudliwości płciowej.
Inhalacje z odwaru z ziela – w nieżytach oskrzeli, przewlekłym kaszlu oraz jako środek pomocny w pielęgnacji cery
Przymoczki nasączone odwarem z ziela – w trądziku, wypryskach i zmianach skórnych
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela – w dolegliwościach reumatycznych, stanach zapalnych stawów i mięśni, w nerwobólach, napięciach i wyczerpaniach nerwowych oraz w drobnych dermatozach
Zastosowanie kulinarne
Suszone ziele jest doskonałą przyprawą, podnoszącą walory smakowe potraw. Można go używać do zup, pizzy, potraw rybnych i z jaj oraz sporządzać aromatyczne herbatki.
