Wygląd:
Małe drzewo lub krzew, do 6 m wysokości, szeroko i gęsto rozgałęziony. Kora ciemna, gładka. Gałązki giętkie. Liście okrągłe lub jajowate, krótko zaostrzone, brzegiem ząbkowane, kwiaty męskie zebrane w zwisające kwiatostany kotkowate, żeńskie ukryte w pączkach. Kwitnie przed rozwojem liści w okresie luty – marzec. Owoc – orzech otoczony liściastą pokrywą.
Występowanie:
Lasy, zarośla, poręby, zagajniki. Również sadzony w ogrodach i uprawiany.
Zastosowanie:
Mycie i nacieranie głowy odwarem z liści i kory nadaje włosom puszystość i połysk, pobudza ich porost
Kąpiele z dodatkiem odwaru z liści i kory są zalecane w obrzękach, chorobach kobiecych oraz dzieciom anemicznym, słabo rozwijającym się, dotkniętym krzywicą i opanowanym skrofulozą, mają działanie pobudzające i uodparniające
Okłady -kataplazmy z papki z kory – w stanach zapalnych skóry, czyrakach, odleżynach, oparzeniach i obrzękach, świerzbie
Zastosowanie kulinarne
Jądra orzecha mają dużą wartość odżywczą, zbliżoną do białka zwierzęcego. Spożywa się je bezpośrednio lub stosuje jako dodatek do wypieków i deserów.
