07

wrz 11

Pokrzywa zwyczajna
Pokrzywa pospolita. Gliwice. Zbiory własne

Pokrzywa zwyczajna

(Urtica dioica L.)

Rodzina:

Pokrzywowate

Nazwy regionalne:

Koprucha, koprycha, parzawica, pokrzywa chyżawka, pokrzywa dwupienna, pokrzywa parząca, pokrzywa wielka, zgajka wielka, żyrucha parząca, żyruna, żyżka

Czas zbioru:
  • Liście zbierane w czerwcu przed ukazaniem się kwiatostanów
  • Ziele zbierane w czerwcu przed ukazaniem się kwiatostanów
  • Korzenie zbierane wczesną wiosną lub jesienią

Wygląd:

Bylina, do 1 m wysokości, zazwyczaj dwupienna, wytwarzająca rozłogi. Łodyga wzniesiona, czworokanciasta, pokryta włoskami, wydzielającymi przy dotknięciu parzący płyn. Liście naprzeciwległe, podłużnie jajowate, u nasady sercowate, brzegiem grubo ząbkowane, ogonkowe, równe, zielonkawe, zebrane w zwisające grona, wyrastające w kątach liści. Kwitnie od czerwca do października. Owoc – orzeszek.

Występowanie:

Pospolita. Rośnie na przychaciach, przydrożach, nieużytkach, przypłociach, w zaroślach, rowach, ogrodach i lasach.

Zastosowanie:

  • Zastosowanie kulinarne
    Młode listki i pędy są znakomitym surowcem do sporządzania sałatek leczniczych. Dodaje się je również do zup, ziemniaków, farszy, mięs, twarogu i innych potraw.

  • Sok z ziela – w kuracji regeneracyjnej i odtruwającej organizm, w rekonwalescencji (zwłaszcza dzieci i osób starszych) oraz jako środek podnoszący poziom hemoglobiny we krwi, korzystnie wpływający na wątrobę

  • Napar z ziela – w nieżytach dróg oddechowych, oskrzeli, astmie, w stanach zapalnych dróg moczowych, skąpomoczu, skazie moczanowej, chorobach reumatycznych, w zaburzeniach przemiany materii, wynikających z niedoboru mikroelementów, w otyłości, anemii, początkowym stanie cukrzycy, w braku laktacji, w zaburzeniach miesiączkowania, nieżytach przewodu pokarmowego, biegunkach, słabych krwawieniach w przewodzie pokarmowym i jako środek ogólnie wzmacniający

  • Okłady -kataplazmy z papki z ziela – w dolegliwościach reumatyczno-artretycznych i nerwobólach

  • Przymoczki nasączone sokiem z ziela stosuje się do regeneracji twarzy, odmładzają i przywracają ładną i jędrną cerę

  • Mycie i nacieranie głowy odwarem z ziela jest pomocne w łojotokowym zapaleniu skóry na głowie i łupieżu, zapobiega łysieniu, regeneruje naskórek

  • Tampony nasycone sokiem z ziela wprowadzone do nosa tamują krwawienie

  • Odwar wodny z korzeni – w stanach zapalnych pęcherza i dróg moczowych, w chorobach reumatycznych, kobiecych, w astmie, w chorobach serca i naczyń krwionośnych, w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła

  • Wyciąg alkoholowy z korzeni ma podobne zastosowanie jak odwar wodny

Kategorie przepisów