Wygląd:
Roślina dwuletnia, do 2 m wysokości, gałęzista, pajęczynowato owłosiona, bruzdowana, pod koszyczkami ogruczolona. Liście duże, sercowatookrągłe, zebrane w przyziemną różyczkę, długoogonkowe. Koszyczki fioletowobordowych kwiatów, okryte haczykowatymi łuskami, osnute silnie „pajęczyną”, zebrane w baldachogrona. Kwitnie od lipca do września. Owoc – niełupka.
Występowanie:
Przychacia, przydroża, rumowiska, miedze, pobrzeża lasów.
Zastosowanie:
Odwar z korzeni – w zaburzeniach czynności wątroby, woreczka żółciowego, trzustki i nerek, w nieżytach żołądka i jelit, w braku łaknienia, w dolegliwościach wątroby i dróg żółciowych, w zaburzeniach przemiany materii, dolegliwościach reumatycznych, chorobach skóry
Okłady -kataplazmy ze zmiażdżonych korzeni – w dolegliwościach reumatycznych i nerwobólach
Przymoczki nasączone odwarem z korzeni – w trądziku, wypryskach skórnych i innych dermatozach
Kąpiele z dodatkiem odwaru z korzeni mają działanie odkażające, są pomocne w zaburzeniach czynności skóry i zmianach skórnych
Zastosowanie kulinarne
Rozdrobnione korzenie można dodawać do sałatek lub surówek.
