Wygląd:
Bylina, od 10 do 50 cm wysokości, z rozłogami. Łodyga płożąca i wznosząca się, pięciokanciasta, zawsze o wyraźnych, podłużnych brzegach i rowkach. Pełna, naga, nieraz dołem słabo owłosiona. Liście nieparzystopierzastosieczne, niekiedy nieco owłosione, złożone z 5 – 11 jajowatookragławych listków, brzegiem zatokowo, ostro ząbkowanych, dodatkowy listek na końcu większy. Kwiaty czterokrotne, białe, czasami także o różowym nalocie, pręciki czerwonofioletowe. Kwiaty zebrane są w groniaste kwiatostany. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Owocem jest 2-4 cm łuszczyna o szerokości 1-2 mm.
Występowanie:
Mokradła, łęgi olszowe, rowy, brzegi rzek, potoków, strumyków, zarośla, lasy. Na wilgotnych glebach.
Zastosowanie:
Sok z ziela – w początkowym stanie cukrzycy, gośćcu, grypie, nieżycie jamy ustnej, gardła, oskrzeli, w przewlekłym suchym kaszlu, problemach żołądkowych
Odwar z ziela ma podobne zastosowanie jak sok
Okłady -kataplazmy z papki z ziela – w stanach zapalnych stawów, mięśni, w bólach reumatycznych i nerwobólach
Przymoczki nasączone sokiem z ziela – w stanach zapalnych skóry, owrzodzeniach, uszkodzeniach skóry, egzemach, liszajach
Zastosowanie kulinarne
Dzięki dużej zawartości witaminy C jest wartościowym składnikiem sałatek wiosennych
