Wygląd:
Krzew, od 1 do 4 m wysokości. Gałązki łukowo zwisające, zaopatrzone w liczne, trójdzielne kolce, nad którymi wyrastają krótkopędy z liśćmi i kwiatami. Liście jajowate lub eliptyczne, z przodu zaokrąglone, brzegiem ostro ząbkowane, krzaczaste. Kwiaty żółte, pachnące, zebrane w zwisłe grona, o pięciu lub sześciu płatkach korony. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Owocami są podłużne czerwone lśniące jagody o długości około 1 cm. Owocuje od września do października.
Występowanie:
Skraje lasów, leśne polany, żywopłoty, zarośla, miedze, skarpy, nieużytki, przychacia, parki
Zastosowanie:
Napar z liści zwiększa kurczliwość naczyń krwionośnych i mięśni gładkich macicy.
Odwar z liści pobudza wytwarzanie żółci i zwiększa jej przepływ, ma zastosowanie w stanach zapalnych wątroby i woreczka żółciowego, kamicach żółciowej i nerkowej, skazie moczanowej, w chorobach nerek
Okłady -kataplazmy z papki z liści łagodzą dolegliwości reumatyczne i nerwobóle.
Zastosowanie kulinarne
Młode listki dodaje się do sałatek i zup.
Z owoców berberysu otrzymuje się lecznicze i witaminizowane soki, syropy, konfitury. Sok z owoców zastępuje cytrynę i może być przechowywany latami.Odwar z kory ma podobne działanie jak odwar z liści.
Odwar z korzeni ma podobne zastosowanie jak odwar z liści.
Sok ze świeżych owoców – w zakażeniach bakteryjnych, jako środek poprawiający przemianę materii, witaminizujący organizm, zwiększający odporność na zakażenia bakteryjne, uelastyczniający naczynia krwionośne, pomocny w chorobach gorączkowych, przeziębieniach, grypie, gośćcu, zaburzeniach trawiennych, zaparciach, braku łaknienia i przyswajania pokarmów.
Odwar z suszonych owoców ma podobne działanie jak sok ze świeżych owoców.
Przymoczki nasączone odwarem z owoców wzmacniają włosowate naczynia krwionośne, zapobiegają ich rozszerzaniu się i powstawaniu drobnych wybroczyn, są stosowane w dolegliwościach skórnych
