Wygląd:
Bylina, do 150cm wysokości. Łodyga wzniesiona, czerwono nabiegła, rozgałęziona. Liście skrętoległe, podłużnie lancetowate, brzegiem ostro piłkowane. Koszyczki kwiatowe o złocistożółtych kwiatach, zebrane w szczytową wiechę. kwitnie od sierpnia do października. Owoc – niełupka z puchem.
Występowanie:
Brzegi rzek, miejsca ruderalne, łąki. Uprawiana w ogrodach.
Zastosowanie:
Odwar wodny z ziela – w chorobach nerek, białkomoczu i krwiomoczu, w utrudnionym wydalaniu moczu, ciążowym zatruciu nerek, dolegliwościach pęcherza i przewodów moczowych, w obrzękach nóg, dolegliwościach wątroby i pęcherzyka żółciowego, w dyskinezie pęcherzyka żółciowego, nieżytach oskrzeli, astmie oskrzelowej, przeziębieniach, grypie, kaszlu rożnego pochodzenia, zaburzeniach przewodu pokarmowego, bólach brzucha, w nadciśnieniu tętniczym krwi, przeroście i stanach zapalnych gruczołu krokowego, w chorobach reumatycznych, dnie oraz jako środek uszczelniający włosowate naczynia krwionośne
Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne zastosowanie jak odwar wodny
Żucie ziela jest wskazane we wrzodziejącym zapaleniu jamy ustnej i paradontozie
Okłady -kataplazmy z papki z ziela są pomocne w dolegliwościach reumatyczno-artretycznych, stanach zapalnych mięśni, ścięgien i korzonków nerwowych
Przymoczki nasączone odwarem z ziela – w owrzodzeniach skóry i czyrakach, wypryskach skórnych, trudno gojących się ranach, w owrzodzeniach żylakowatych nóg
Kąpiele z dodatkiem naparu z ziela działają odkażająco, przeciwzapalnie, przeciwświądowo, są pomocne w leczeniu uszkodzeń skóry, wzmacniają naczynia krwionośne, regenerują zwiotczałe mięśnie i skórę, przywracają im jędrność
