03

lip 11

Jemioła pospolita
Jemioła pospolita - Źródło

Jemioła pospolita

(Viscum album L.)

Rodzina:

Jemiołowate

Nazwy regionalne:

Hometa, imioła, jemioł, jemioła, jemioła biała, jemioła zwyczajna, kołtun, lep, starzęśla, strzęśla

Czas zbioru:
  • Listki pozyskiwane przez cały rok, ale najkorzystniej w marcu (najlepiej z jemioły rosnącej na jabłoni, głogu, brzozie, jodle, świerku)
  • Ziele pozyskiwane przez cały rok, ale najkorzystniej w marcu (najlepiej z jemioły rosnącej na jabłoni, głogu, brzozie, jodle, świerku)

Wygląd:

Krzewinka dwupienna, zimozielona, tworząca kuliste skupienia. Półpasożyt drzew, najczęściej liściastych. Liście naprzeciwległe, skórzaste, wąskojajowate, całobrzegie, bezogonkowe. Kwiaty wyrastające w kątach liści. Kwitnie od marca do kwietnia. Owoc – pozorna jagoda, biała lub żółtawa.

Występowanie:

Pospolita na obszarze całego kraju, nie wszędzie jednak w dużej ilości. Pasożytuje na gałęziach drzew, najczęściej liściastych.

Zastosowanie:

  • Sok ze świeżych listków – w nadciśnieniu tętniczym krwi, zaburzeniach rytmu serca i układu krążenia, chorobach serca, osłabieniu mięśnia sercowego, dusznicy bolesnej, uderzeniach krwi do głowy, miażdżycy, zawrotach głowy, neurastenii, odczuciach lęku, bezsenności, otyłości, chorobach reumatyczno-artretycznych, bólach ko9ńczyn, rwie kulszowej, zapaleniach nerek i pęcherza moczowego, kamicy nerkowej, białkomoczu, puchlinie brzusznej, schorzeniach prostaty, zaparciach, żylakach odbytu, przetokach

  • Wyciąg alkoholowy ze świeżych listków ma podobne działania, jak sok.

  • Tampony nasycone sokiem z ziela, wprowadzone do nosa tamują krwawienie.

Leczenie preparatami z jemioły jest skuteczne, choć długotrwałe. Najlepsze wyniki uzyskuje się stosując jej ziele w mieszankach ziołowych, utworzonych ze składników o podobnym działaniu, i ściśle pod nadzorem lekarza fitoterapeuty.

Kategorie przepisów