Wygląd:
Bylina, do 1 m wysokości, o walcowatym korzeniu. Łodyga pojedyncza, prosta, wzniesiona, średnio rozgałęziona, rzadko owłosiona, skrętolegle ulistniona, wewnątrz pusta. Liście odziomkowe jajowate, tępo zakończone, brzegiem piłkowane, liście łodygowe siedzące, lancetowate, brzegiem ostro piłkowane. Kwiaty złocistożółte, zebrane w wiechokształtne grona na szczytach rozgałęzień łodygi. kwitnie od czerwca do września. Owoc – niełupka.
Występowanie:
Pospolita. Rośnie w widnych lasach, na obrzeżach dróg i pól.
Zastosowanie:
Odwar wodny z ziela – w chorobach nerek, białkomoczu i krwiomoczu, w utrudnionym wydalaniu moczu, ciążowym zatruciu nerek, dolegliwościach pęcherza i przewodów moczowych, w obrzękach nóg, dolegliwościach wątroby i pęcherzyka żółciowego, w dyskinezie pęcherzyka żółciowego, nieżytach oskrzeli, astmie oskrzelowej, przeziębieniach, grypie, kaszlu rożnego pochodzenia, zaburzeniach przewodu pokarmowego, bólach brzucha, w nadciśnieniu tętniczym krwi, przeroście i stanach zapalnych gruczołu krokowego, w chorobach reumatycznych, dnie oraz jako środek uszczelniający włosowate naczynia krwionośne
Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne zastosowanie jak odwar wodny
Żucie ziela jest wskazane we wrzodziejącym zapaleniu jamy ustnej i paradontozie
Okłady -kataplazmy z papki z ziela są pomocne w dolegliwościach reumatyczno-artretycznych, stanach zapalnych mięśni, ścięgien i korzonków nerwowych
Przymoczki nasączone odwarem z ziela – w owrzodzeniach skóry i czyrakach, wypryskach skórnych, trudno gojących się ranach, w owrzodzeniach żylakowatych nóg
Kąpiele z dodatkiem naparu z ziela działają odkażająco, przeciwzapalnie, przeciwświądowo, są pomocne w leczeniu uszkodzeń skóry, wzmacniają naczynia krwionośne, regenerują zwiotczałe mięśnie i skórę, przywracają im jędrność
