Wygląd:
Bylina zimozielona o długości od 10 do 20 cm. Łodygi płożące i zakorzeniające się, rozgałęzione, podnoszące się, gęsto owłosione. Liście naprzeciwległe, jajowate, brzegiem delikatnie karbowane, pokryte szorstkimi włoskami. Kwiatostany gęste, groniaste, prosto wzniesione, wyrastające w kątach liści na długich szypułkach. Kwiaty białe lub bladoniebieskie, ciemno żyłkowane. Kwitnie od czerwca do lipca. Owocami są owłosione, sercowate torebki.
Występowanie:
Łąki, pastwiska, jałowe łąki, świetliste lasy, wrzosowiska, zręby i zarośla. Na kwaśnych, kamiennych i suchych glebach.
Zastosowanie:
Odwar z ziela – w nieżytach jamy ustnej, gardła, oskrzeli, w chrypce, przewlekłym kaszlu, w nieżytach i zaburzeniach przewodu pokarmowego, w braku łaknienia, bólach brzucha, wzdęciach, odbijaniu, owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy, w niewydolnościach nerek, pęcherza moczowego, wątroby, w puchlinie wodnej, zapaleniu węzłów chłonnych, dolegliwościach skórnych
Przymoczki nasączone odwarem z ziela – w owrzodzeniach, trudno gojących się ranach, liszajach, swędzących wysypkach, oparzeniach I i II stopnia, trądziku występującym na tle zaburzeń przemiany materii
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela mają działanie odkażające, są pomocne w dermatozach, owrzodzeniach i świądzie skóry, w trudno gojących się ranach, bólach gośćcowych
Inne
Ziele przetacznika w chodzi w skład kilku preparatów przeciwkaszlowych, stosowanych przy nieżytach żołądka i jelit, dolegliwościach pęcherza moczowego, reumatyzmie i chorobach skóry
