Wygląd:
Bylina, od 30 nawet do 150 cm wysokości. Korzeń palowy, gruby, stożkowaty, czarny, rozgałęziony. Łodyga wzniesiona, czworokanciasta, gruba, szorstko owłosiona. Liście duże, do długości 25 cm, sięgające daleko poza łodygę, szorstko owłosione, zaostrzone, zbiegające się do ogonka, całość przypomina przyległe do łodygi skrzydło. Kwiaty zwisłe, niebieskofioletowe, kremowe, żółtawe lub białe, a niekiedy nawet czerwone, zebrane w wiechokształtne kwiatostany na końcu łodygi i w pachwinach liści górnych. Płatki korony zrośnięte w rurkę o pięciu ogonkach. Kwitnie od maja do lipca. Owocami są czarne lśniące rozłupki, rozpadające się na 4 orzeszki.
Występowanie:
Bagniste łąki i rowy, brzegi wód, nadwodne zarośla, lasy, przydroża. Na wilgotnych glebach.
Zastosowanie:
Okłady -kataplazmy z papki z korzeni – w złamaniach, zwichnięciach, ranach, po urazach, w schorzeniach reumatyczno-artretycznych
Przymoczki nasączone odwarem z korzeni – w owrzodzeniach, oparzeniach, odleżynach, odmrożeniach, trudno gojących się ranach, owrzodzeniach żylakowatych, egzemach i innych dermatozach
