Wygląd:
Bylina, do 2 m wysokości. Kłącze bulwiasto zgrubiałe, rozgałęzione. Łodyga prosta, bruzdowana, u góry wełnisto owłosione i nieco rozgałęziona. Liście od spodu filcowato owłosione, brzegiem nierówno karbowano-ząbkowane, dolne podłużnie eliptyczne, zwężające się w ogonek, górne sercowatojajowate, obejmujące nasadą łodygę. Koszyczki kwiatowe zebrane w baldachokształtną wiechę. Kwiaty żółte. Kwitnie od lipca do sierpnia. Owoc – niełupka z puchem.
Występowanie:
Zręby, wilgotne łąki, w pobliżu źródlisk. Czasami uprawiany.
Zastosowanie:
Odwar wodny z korzeni – w schorzeniach górnych dróg oddechowych, stanach zapalnych jamy ustnej, gardła i oskrzeli, w uporczywym kaszlu z zaleganiem flegmy, chrypce, anginie, w zaburzeniach trawiennych, zatruciach pokarmowych, nieżytach żołądka i jelit,wzdęciach, wymiotach, nudnościach, w dolegliwościach pęcherza moczowego i nerek.
Wyciąg alkoholowy z korzeni ma podobne działanie jak odwar wodny
Kąpiele z dodatkiem odwaru z korzeni są pomocne w chorobach nerek, pęcherza moczowego, stanach zapalnych odbytu i chorobach kobiecych
