Wygląd:
Roślina jednoroczna, do 1 m wysokości. Łodyga gałęzista, czworokanciasta, ogruczolona, w węzłach zgrubiała, szorstko owłosiona. Liście naprzeciwległe, jajowate lub jajowatolancetowate, zaostrzone, brzegiem karbowano-piłkowane, zwężone w ogonek. Kwiaty bladożółte z purpurowofioletową klapą środkową wargi dolnej, zebrane w skrócone wierzchotki, wyrastające w kątach liści. Kwitnie od czerwca do września. Owoc – rozłupnia, rozpadająca się na 4 rozłupki.
Występowanie:
Lasy i zarośla łęgowe, zręby, ogrody, brzegi wód, itp.
Zastosowanie:
Odwar wodny z ziela – w chorobach górnych dróg oddechowych, nieżycie oskrzeli, w przewlekłym uporczywym kaszlu, w zaburzeniach trawiennych i przemiany materii, w dolegliwościach nerek i pęcherza moczowego, w stanach zapalnych dróg moczowych, w uszkodzeniach naczyń krwionośnych, wybroczynach podskórnych
Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne zastosowanie jak odwar wodny.
Okłady -kataplazmy z papki z ziela – w dolegliwościach reumatyczno-artretycznych, w zwichnięciach i złamaniach kości
Przymoczki nasączone odwarem z ziela – w owrzodzeniach, czyrakach, uszkodzeniach skóry, egzemach, liszajach i innych drobnych dermatozach
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela mają działanie przeciwzapalne, odtruwające, regenerujące, gojące, są pomocne w dolegliwościach reumatycznych, chorobach kobiecych, w zwichnięciach, złamaniach kości
