Wygląd:
Roślina jednoroczna, do 1 m wysokości. Łodyga czworokanciasta, rozgałęziona, u góry często ogruczolona. Liście naprzeciwległe jajowate lub podłużnie jajowate, brzegiem karbowano-piłkowane, zaostrzone, ogonkowe. Kwiaty fioletowe lub fioletowopurpurowe, nieraz z jasną obwódką i żółtą plamą w gardzieli, zebrane w skrócone wierzchotki, wyrastające w kątach liści. Kwitnie od czerwca do października. Owoc – rozłupnia, rozpadająca się na 4 rozłupki.
Występowanie:
Pola, przydroża, obrzeża lasów, zarośla
Zastosowanie:
Odwar z ziela wywiera duży wpływ na przemianę materii, jest stosowany w rekonwalescencji, chorobach podeszłego wieku, stanach pooperacyjnych, oparzeniach i uszkodzeniach skóry, w wybroczynach podskórnych, a podawany łącznie z antybiotykami jest pomocny w gruźlicy płuc, rozedmie, pylicy, anginie, miażdżycy, chorobach układu ruchu, dnie, w stanach zapalnych przewodu pokarmowego i oddechowego, w schorzeniach dróg moczowych i pęcherza
Okłady -kataplazmy z papki z ziela – w chorobach reumatyczno-artretycznych, w zwichnięciach i złamaniach kości
Przymoczki nasączone odwarem z ziela – w chorobach, owrzodzeniach i uszkodzeniach skóry, w oparzeniach, trudno gojących się ranach
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela mają działanie przeciwzapalne i gojące, są pomocne w stanach zapalnych skóry, bólach reumatycznych, chorobach kobiecych, złamaniach kości
