Wygląd:
Bylina, do 50 cm wys.
Liście grube, soczyste, mieczowate, bladozielone, często białoplamiste, brzegiem kolczastopiłkowane. Kwiaty żółte, zebrane w zwisłe grona. Owoc – torebka.
Występowanie:
Uprawiany w krajach śródziemnomorskich. W Polsce wyłącznie w doniczkach i szklarniach.
Zastosowanie:
Macerat z liści – w nieżytach żołądka i jelit, owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy, stanach zapalnych jelita grubego, astmie oskrzelowej, gośćcu, artretyzmie, nerwobólach, cukrzycy, łuszczycy, miażdżycy, chorobach nowotworowych.
Sok z liści ma podobne zastosowanie, jak macerat jednak o silniejszym działaniu. Stosowany jest poza tym w rekonwalescencji, chorobach podeszłego wieku, braku łaknienia, w stanach chorobliwego wychudzenia, zaburzeniach hormonalnych, w okresie przekwitania, chorobach skórnych, świądzie skóry, nawykowych zaparciach.
Żucie liści – w paradentozie, zapaleniu dziąseł i błon śluzowych, owrzodzeniu jamy ustnej.
Okłady z papki z liści – w stanach zapalnych stawów i mięśni, nerwobólach, kurczach mięśni, łuszczycy, owrzodzeniach
Winko aloesowe – w stanach chorobliwego wychudzenia, chorobach nowotworowych, starczych, w rekonwalescencji.
