Wygląd:
Bylina, do 100 cm wysokości. Łodyga prosta, kanciasta, owłosiona. Liście dolne naprzeciwległe, górne skrętoległe, lancetowate, u nasady sercowate, brawie całobrzegie. Kwiatostan szczytowy, gęsty, kłosokształtny, utworzony z licznych nibyokółków różowofioletowych kwiatów. Kwitnie od lipca do września. Owoc – torebka.
Występowanie:
Nad brzegami wód, płynących i stojących, na podmokłych łąkach i mokradłach, niskich torfowiskach.
Zastosowanie:
Odwar z ziela – w krwawych biegunkach, czerwonce, owrzodzeniach żołądka i jelit, w słabych krwotokach wewnętrznych, nieżytach przewodu pokarmowego i jamy ustnej, w nieregularnym, nasilonym i przewlekłym miesiączkowaniu, w zaburzeniach krążenia i chorobach reumatyczno-artretycznych.
Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne zastosowanie jak odwar, jednak o nieco silniejszym działaniu.
Okłady -kataplazmy z papki z ziela – w dolegliwościach reumatycznych, dnie, nerwobólach.
Tampony nasycone odwarem z ziela – w żylakach odbytu.
Kąpiele z dodatkiem naparu z ziela są zalecane w chorobach reumatycznych, nerwobólach, dermatozach, mają działanie przeciwzapalne i odprężające.
