Wygląd:
Drzewo iglaste, do 45 m wysokości, o prostym pniu, zakończonym parasolowatą koroną. Kora pnia dołem gruba, głęboko popękana, brunatnoczerwona, wyżej łuszcząca się warstwami, czerwonożółta. Igły sztywne, zielone, błyszczące, wyrastające po dwie na krótkopędach. Kwiaty żeńskie zebrane w szyszeczki, męskie w kotki. Kwitnie d kwietnia do maja. Owoc – szyszka z nasionami ze skrzydełkiem.
Występowanie:
Pospolita. Rośnie w borach, na wrzosowiskach, wydmach.
Zastosowanie:
Syrop z pączków (zalecany zwłaszcza dzieciom) – w nieżytach dróg oddechowych, bólach gardła, anginie, przewlekłym suchym kaszlu
Okłady -kataplazmy z papki z pączków i pędów – w bólach reumatycznych i nerwobólach
Odwar z pączków i pędów – w nieżytach górnych dróg oddechowych, jamy ustnej, gardła, przewodu pokarmowego, w astmie oskrzelowej, kokluszu, przyzębicy, chorobach reumatycznych, nerek i przewodów moczowych, w kwaśnicy moczowej.
Odwar ze szczytów pędów jest napojem witaminizującym zawierającym 5 razy więcej kwasu askorbinowego od cytryny. Zalecany jest chorym dzieciom, osobom ciężko pracującym, pracownikom nauki i studentom.Inhalacje z odwaru z pędów – w dolegliwościach płucnych, gardła, oskrzeli, w kaszlu, anginie oraz jako środek do regeneracji cery, przywracający skórze jędrność i łady wygląd
Kąpiele z dodatkiem odwaru z pędów łagodzą dolegliwości reumatyczne i skórne, choroby kobiece, płuc, oskrzeli, serca, nadwrażliwość nerwową i bezsenność, wzmacniają organizm, pobudzają krążenie obwodowe, odświeżają i oczyszczają cerę
