Wygląd:
Roślina jednoroczna lub dwuletnia, od 5 do 40 cm wysokości, gęsto owłosiona. Łodyga rozesłana lub prosta, rozgałęziona. Liście trójlistkowe, naprzemianległe, obustronnie jedwabisto owłosione, o listkach podłużnie równowąskich, brzegiem drobno ząbkowanych. U nasady ogonka występują dwa wąskie, zrośnięte ze sobą, owłosione przylistki. Kwiaty przebarwiające się w czasie rozkwitania z bieli w róż, zebrane w podłużne, jajowate lub okrągłe kwiatostany, pojedyncze na gałązkach. Poszczególne kwiaty to 3 – 4 mm kwiaty motylkowate. Kielich o długich białych włosach niczym wełniana główka, przypominający bazie. Kwitnie od maja do września. Owocem jest strąk.
Występowanie:
Pospolita. Rośnie na przydrożach, suchych trawnikach, pustkowiach, piaszczystych nieużytkach, wzgórzach, łąkach, polach.
Zastosowanie:
Napar z ziela – w nieżytach przewodu pokarmowego, biegunkach, chorobach kobiecych, słabych krwotokach w przewodzie pokarmowym, astmie, przeziębieniach, grypie, bólach głowy oraz jako środek wzmacniający.
Przymoczki nasączone naparem z ziela – w oparzeniach, odleżynach
Kąpiele z dodatkiem naparu z ziela – w leczeniu chorób kobiecych, osób osłabionych i słabo rozwijających się dzieci
