Wygląd:
Pnącą lub płożąca się roślina roczna o wielu odmianach. Liście owłosione, 5-7 klapowane. Kwiaty żółte, zwykle jednopłciowe (wówczas męskie kwiaty są zebrane w grona, a żeńskie występują pojedynczo), czasem też obupłciowe. Owoce to duże jagody o masie do kilku kilogramów, powstałe z zalążni i dna kwiatowego, pojawiające się po 3-4 miesiącach od wysiania rośliny. Skóra gruba i twarda, żółta, gładka, pokryta siateczką lub brodawkami. Miąższ w zależności od odmiany, mniej lub bardziej słodki, aromatyczny lub soczysty, ale również mdły lub gorzkawy. Jest barwy białej, żółto-zielonej lub pomarańczowej. Znajdują się w nim liczne płaskie jajowate nasiona.
Występowanie:
Pochodzi z Afryki, uprawiany był już w starożytności, w krajach muzułmańskich był niegdyś obiektem kultu. W czasach upadku rzymskiego przywędrował do Europy. Obecnie uprawiany jest na całym świecie – głównie w Turcji, Chinach, Indiach, Hiszpanii, USA, Japonii, Włoszech i Francji aż do Loary. Dalej na północ – uprawiany jest w szklarniach. Do Polski przywędrował w XVII w.
Zastosowanie:
Sok z owoców ma działanie przeczyszczające i moczopędne, doskonale gasi pragnienie, polecany jest przy dolegliwościach nerek i bólach reumatycznych, w rekonwalescencji
Zastosowanie kulinarne
Owoce melona jada się zwykle surowe (najsmaczniejsze są zaraz po zerwaniu), pokrojone w ćwiartki lub w kostkę. Można je doprawiać sokiem z cytryny. Melony wspaniale komponują się w sałatkach, kompotach i deserach. Robi się z nich lody, zupy oraz sorbety. Niektóre odmiany można również marynować i dusić. Przecier z owoców jest doskonałym dodatkiem do drinków i ponczów owocowych.
