Wygląd:
Krzew, do 5 m wysokości, o szaroczarnych, cienkich gałązkach. Liście naprzemianległe, szeroko eliptyczne, całobrzegie, z 6-8 skośnymi nerwami z każdej strony blaszki. Kwiatostany baldaszkowate, 2-10-kwiatowe. Kwiaty drobne, białawozielonkawe. Kwitnie od maja do sierpnia. Owoc – czarny, kulisty pestkowiec. Roślina trująca!
Występowanie:
Lasy, zarośla nad rzekami. Roślina pod ochroną częściową.
Zastosowanie:
Odwar z kory – w zaparciach (zażywany wieczorem), w zaparciach przewlekłych o charakterze skurczowym i zaparciach atonicznych (u osób otyłych i w podeszłym wieku), w zaburzeniach trawiennych z zaparciami okresowymi, w atonii jelit, otyłości, słabym wydzielaniu żółci, uszkodzeniach wątroby, bezsenności, braku łaknienia, niewydolności krążenia obwodowego, chorobach pęcherza moczowego, nerek, prostaty, w żylakach podudzi.
Kąpiele z dodatkiem odwaru z kory są pomocne w leczeniu żylaków odbytu, wywierają korzystny wpływ na naczynia krwionośne, działają odprężająco.
Odwar z owoców jest znacznie skuteczniejszy jako lek przeczyszczający.
