Wygląd:
Bylina, od 5 do 20 cm wysokości, o krótkim, pełzającym kłączu. Łodyga prosta, naga lub owłosiona z pojedynczym szczytowym koszyczkiem kwiatowym. Liście podłużne do jajowatych, zebrane w przyziemną rozetkę. Koszyczki kwiatów 1-3 cm. Kwiaty brzeżne języczkowate, białe, często czerwonawo nabiegłe, środkowe rurkowate, żółte. Dno koszyczka puste. Kwitnie od lutego do listopada. Owocami są drobne nieoskrzydlone niełupki.
Występowanie:
Pastwiska, miedze, rowy, łąki, trawniki, podwórza, przychacia, przydroża. Bardzo częsta.
Zastosowanie:
Napar z kwiatów i liści (stosowany w mieszankach ziołowych) – w stanach zapalnych jamy ustnej, gardła, oskrzeli, żołądka i jelit, w suchym, męczącym kaszlu z zaleganiem flegmy, w nadciśnieniu tętniczym krwi, miażdżycy, zaburzeniach czynności wątroby, wadliwej przemianie materii oraz jako środek odtruwający
Przymoczki nasączone naparem z kwiatów są pomocne w stłuczeniach, zranieniach, stanach zapalnych skóry, otarciach, egzemach, róży, w obrzękach oraz wynaczynieniach po urazach i kontuzjach, uszczelniają włosowate naczynia krwionośne
Kąpiele z dodatkiem naparu z kwiatów działają wzmacniająco, uszczelniająco na naczynia krwionośne, przyspieszają gojenie ran, zmniejszają obrzęki
Zastosowanie kulinarne
Kwiaty stokrotki i młode listki można dodawać do sałatek i surówek.Okłady -kataplazmy ze świeżych liści i kwiatów łagodzą bóle stawów i mięśni, są pomocne w skręceniach i stłuczeniach
