Wygląd:
Roślina trwała, do 60 cm wysokości, o charakterystycznym zapachu przypominającym pietruszkę. Łodyga rozgałęziona, słabo ulistniona, u góry bezlistna. Liście odziomkowe złożone z okrągławych listków, brzegiem ząbkowanych, nagich lub krótko owłosionych. Kwiaty białe, drobne, zebrane w baldachy złożone, na szczytach pędów. Kwitnie od czerwca do września. Owoc – rozłupnia.
Występowanie:
Łąki, pastwiska, przydroża, rowy, zarośla i lasy.
Zastosowanie:
Odwar z korzeni – w nieżytach dróg oddechowych, astmie oskrzelowej, anginie, przewlekłym kaszlu różnego pochodzenia, zaburzeniach trawiennych, bezsoczności, braku łaknienia, uporczywych biegunkach i wzdęciach, kamicy nerkowej, nieżytach jamy ustnej, gardła, dziąseł, w puchlinie wodnej.
Żucie korzeni łagodzi paraliż języka.
Przymoczki nasączone odwarem z korzeni – w owrzodzeniach ciała, puchlinie wodnej.
Odwar z kłączy ma podobne działanie, jak odwar z korzeni.
Zastosowanie kulinarne
Ziele stosuje się do różnego rodzaju sałatek, co podnosi ich walory smakowe.