Wygląd:
Bylina, od 5 do 30 cm wysokości. Łodyga płożąca i zakorzeniająca się w węzłach, tworząca długie rozłogi, gęsto ulistniona, wspinająca się na końcach lub bocznych pędach. Liście naprzeciwległe, sercowate lub nerkowate, brzegiem tępo ząbkowane. Kwiaty drobne, niebieskofioletowe, wyrastające po 1-3 w kątach górnych liści. Warga górna krótka i prosta, warga dolna trójklapowa. Na dolnej wardze znajduje się ciemna plamka. U ujścia korony znajduje się zwykle jasny pierścień z włosków. Kwitnie od kwietnia do lipca. Owocem jest poczwórna rozłupnia.
Występowanie:
Zarośla, łąki, pastwiska, ogrody, rowy, przydroża, przychacia, pastwiska, nadbrzeża.
Zastosowanie:
Odwar z ziela – w nieżytach dróg oddechowych, jamy ustnej, gardła, oskrzeli, żołądka i jelit, w niedokrwistości, padaczce oraz jako środek pobudzający apetyt, trawienie i przyswajanie pokarmów, pomocny w zatruciach metalami ciężkimi i toksynami bakteryjnymi, łagodzący bóle brzucha, wzdęcia, uczulenia.
Przymoczki nasączone odwarem z ziela są pomocne w oparzeniach I i II stopnia, pokrzywce, świerzbiączce, świądzie skóry, przyspieszają gojenie ran.
Zastosowanie kulinarne
Ziele dodaje się jako przyprawę do zup jarzynowych, sosów, mięs, serów, omletów, farszy, sałatek.
