Wygląd:
Roślina dwuletnia, od 50 cm do 2 m wysokości. Łodyga prosta, pokryta żółtym kutnerem. Liście dolne eliptyczne, brzegiem karbowane, o długości do 40 cm i szerokości do 35 cm, środkowe i górne jajowate, zbiegające po łodydze. Brzegi liści rośliny przylegają skrzydlato do następnego liścia. Kwiaty żółte, duże, zebrane po 3-5 sztuk w gęste wysokie nibykłosy osadzone w pachwinach liści górnych. Pojedynczy kwiat do 4 cm szerokości, szeroko otwarty. Kwitnie od czerwca do września. Owocem jest dwukomorowa torebka.
Występowanie:
Nasłonecznione wzgórza, zbocza, pustkowia, nabrzeża i przydroża. Rzadko spotykana.
Zastosowanie:
Napar z kwiatów – w przeziębieniach, grypie, katarze, chrypce, astmie, nieżytach przewodu pokarmowego, w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła, anginie, kaszlu oraz jako środek ułatwiający odkrztuszanie zalegającej flegmy.
Przymoczki nasączone naparem z kwiatów są pomocne w leczeniu oparzeń, owrzodzeń ciała, owrzodzeń żylakowatych, odleżyn, trądzika, liszajów.
Kąpiele z dodatkiem naparu z kwiatów mają działanie antyseptyczne i gojące w różnych zmianach skórnych (pozostawiają aromatyczny, miodowy zapach).
Zastosowanie kulinarne
Kwiaty można stosować jako dodatek do sałatek i surówek.Okłady z liści (gotowanych w mleku) mają zastosowanie w oparzeniach, odleżynach, krwawieniach.
Zmielone nasiona stosowane w postaci zasypki leczą pęknięcia brodawek sutkowych u kobiet karmiących.
