Wygląd:
Bylina, do 10 cm wysokości, o silnie rozgałęzionym, płożącym kłączu z rozłogami, tworząca gęste kobierce. Liście nerkowate, całobrzegie, zimozielone, lśniące, o zapachu kamfory. Kwiaty pojedyncze, zielonawobrunatne, we wnętrzu purpurowe, wyrastające w kątach liści tuż przy ziemi, zwisłe, na krótkich szypułkach. kwitnie od kwietnia do maja. owoc – torebka. Roślina trująca!
Występowanie:
Cieniste lasy, zarośla, parki. Roślina pod ochroną częściową.
Zastosowanie:
Odwar wodny z ziela i kłączy – w nieżytach i stanach zapalnych oskrzeli, pylicy i rozedmie płuc, nieżytach jamy ustnej, gardła i krtani, w schorzeniach dróg oddechowych, w suchości błon śluzowych z zaleganiem śluzu trudnego do wykrztuszania.
Suszone, sproszkowane ziele (podawane w alkoholu) jest środkiem odwykowym dla alkoholików.
Wyciąg alkoholowy z ziela i kłączy ma podobne działanie, jak odwar wodny.
Okłady ze zmiażdżonych świeżych liści – w zwichnięciach i po urazach ciała.
