Wygląd:
Bylina, od 40 do 100 cm wysokości, o specyficznym aromatycznym zapachu. Łodyga prosta, wzniesiona, gęsto ulistniona, w dolnej części goła, w górnej gęsto owłosiona. Liście delikatne, podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne. Kwiatostany baldachokształtne na szczytach łodyg, złożone z drobnych koszyczków kwiatowych. Kwiaty w 4 – 10 mm koszyczkach, płatki brzeżne białe, rzadziej różowe, języczkowate i białe rurkowate. Zebrane w szerokich, baldachokształtnych kwiatostanach. Kwitnie od maja do października. Owoc – niełupka.
Występowanie:
Bardzo częsty. Rośnie na suchych łąkach, półsuchych trawnikach, pastwiskach, ugorach, miedzach, przydrożach, brzegach lasów.
Zastosowanie:
Odwar z ziela – w nieżytach i stanach zapalnych przewodu pokarmowego, jamy ustnej i gardła, w stanach skurczowych mięśni gładkich jelit i dróg żółciowych, zaburzeniach trawiennych, braku łaknienia, wzdęciach, odbijaniu, zgadze, nudnościach, w dolegliwościach wątroby i pęcherzyka żółciowego, w słabych krwawieniach płucnych i wewnętrznych w przewodzie pokarmowym, w bolesnym miesiączkowaniu.
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela działają oczyszczająco, przeciwzapalnie, regenerująco i kojąco, są pomocne w leczeniu świądu skóry, wszelkich ran i drobnych dermatoz
Zastosowanie kulinarne
Młodych listków używa się do tzw. kuracji wiosennych, sporządzając z nich sałatki i dodając jako przyprawę do potraw.
