07

paź 11

Rokitnik zwyczajny
Rokitnik zwyczajny - Źródło

Rokitnik zwyczajny

(Hippophaë rhamnoides L.)

Rodzina:

Rokitnikowate

Nazwy regionalne:

Bodlak, bodłak, cierń morska, oblepicha, oliwa leśna, rokitnik ciernisty, rozmaryn ogrodowy, rozmaryniec, sukłakowiec, syberyjski ananas, szakłakowiec

Czas zbioru:
  • Owoce zbierane we wrześniu i w październiku
  • Liście zbierane we wrześniu i w październiku
  • Gałązki zbierane we wrześniu i w październiku

Wygląd:

Krzew lub drzewo dwupienne, do 7 m wysokości, cierniste, kora pnia srebrzystoszara. Gałązki szare. Liście skrętoległe, lancetowate, całobrzegie, tępe, pokryte srebrzystymi włoskami. Kwiaty męskie drobne, żółtawe, zebrane w kuliste kwiatostany, żeńskie kłosokształtne. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Owoc – owalny, soczysty, pomarańczowy pestkowiec.

Występowanie:

Piaszczyste urwiska nadmorskie. Również sadzony (jako krzew ozdobny). Roślina chroniona.

Zastosowanie:

  • Sok z owoców – w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w gośćcu, dnie, anemii, biegunkach, niedokrwistości, nadciśnieniu tętniczym krwi, w chorobach gorączkowych i chorobach podeszłego wieku

  • Wyciąg olejowy z liści i owoców – w oparzeniach, odleżynach, owrzodzeniach żylakowatych, w trudno gojących się ranach i uszkodzeniach skóry przez promienie słoneczne i rentgenowskie

  • Przymoczki nasączone sokiem z owoców hamują procesy starzenia się tkanki skóry twarzy, przywracają ładną jędrną cerę

  • Zastosowanie kulinarne
    Owoce rokitnika mogą być przechowywane zarówno w stanie świeżym, jak i mrożonym lub wysuszonym przez dłuższy czas, bez obniżenia ich wartości leczniczych i odżywczych.
    Owoce spożywa się świeże i przetworzone na konfitury, dżemy, soki, musy, itp. Stosuje się je również jako dodatek do zup, napojów i likierów.
    Suszonymi sproszkowanymi owocami przyprawia się pikantne sosy i posypuje pieczenie.

  • Odwar z gałązek i liści – w biegunkach, chorobach reumatycznych i nowotworowych

Kategorie przepisów