28

gru 11

Róża dzika
Róża dzika. Gliwice. Zbiory własne

Róża dzika

(Rosa canina L.)

Rodzina:

Różowate

Nazwy regionalne:

Babicha, cierniowa róża, dziwia róża, głóg polny, kostropest, nieszpołka, róża cierniowa, róża głogowa, róża polna, róża pospolita, róża psia, spikspyk, szepszyna, szupszyna, szypszynka

Czas zbioru:
  • Kwiaty zbierane w pełni kwitnienia
  • Owoce zbierane w sierpniu i we wrześniu
  • Liście zbierane w okresie wegetacji

Wygląd:

Gęsty krzew, o wysokości 1- 3 m, o zwisających, łukowato wygiętych gałązkach, uzbrojonych w silne, haczykowate kolce, mające u podstawy około 1 cm. Liście naprzemianległe, nieparzystopierzaste, złożone z 5 – 9 jajowatych listków, brzegiem ząbkowanych. Kwiaty o szerokości 4 – 5 cm, o pięciu płatkach korony, każdy z wcięciem w kształcie serca na końcu. Najczęściej kwiaty barwy białej lub różowawej, pojedyncze lub w kwiatostanach, o przyjemnym zapachu. Listki kielicha po kwitnięciu odwinięte bądź opadające. Kwitnie od maja do lipca. Owoc – pozorny, wydłużony, purpurowoczerwony, z licznymi orzeszkami we wnętrzu. Owocuje od września do listopada.

Występowanie:

W zaroślach i żywopłotach, na obrzeżach lasów, przychaciach, miedzach, przydrożach, nieużytkach. Na wilgotnych glebach iłowych.

Zastosowanie:

  • Syrop z utartych płatków róży (z dodatkiem miodu) jest zalecany dzieciom, kobietom w ciąży, osobom w podeszłym wieku i rekonwalescentom

  • Przymoczki nasączone naparem z kwiatów leczą rany, oparzenia, wypryski, krosty i inne zmiany skórne, mają zastosowanie w leczeniu blizn pooperacyjnych, wykazują właściwości regenerujące, odświeżające, odmładzające, uelastyczniają i uszczelniają tkankę skóry twarzy, poprawiają cerę

  • Odwar z owoców działa moczopędnie przy kamieniach nerkowych i moczowych, są stosowane jako łagodny środek przeczyszczający, a także w chorobach gorączkowych i zakaźnych, nieżytach i owrzodzeniach żołądka, dwunastnicy i jelit, w nieżycie oskrzeli, dolegliwościach woreczka żółciowego, zapaleniu wątroby, niedokrwistości, niedokwaśności, białkomoczu, miażdżycy, nerwicy, migrenie, chorobach reumatycznych, chorobach podeszłego wieku, zaburzeniach przemiany materii oraz jako środek ogólnie wzmacniający

  • Zastosowanie kulinarne
    Z owoców można sporządzać wiele przetworów, jak: soki, winka, dżemy, kompoty, marmoladki. Można je również przechowywać w stanie mrożonym i stosować jako dodatek witaminizujący i mineralizujący do surówek, sałatek oraz innych potraw.
    Płatki kwiatowe utarte z cukrem stanowią doskonały dodatek do herbaty i napojów, które nabierają wówczas specyficznego aromatu.
    Owocnie są dodatkiem wzmacniającym smak herbat leczniczych

  • Kąpiele z dodatkiem naparu z kwiatów, owoców i liści działają odświeżająco, są pomocne w leczeniu dermatoz

Kategorie przepisów