Wygląd:
Roślina jednoroczna, od 5 do 30 cm wysokości. Łodyga silnie rozgałęziona, owłosiona. Półpasożyt, głównie traw, o korzeniach wrastających do korzeni roślin łąkowych. Liście naprzemianległe, jajowate aż po niemal okrągłe, brzegiem ostro ząbkowane, pokryte włoskami gruczołkowymi. Kwiaty drobne, grzbieciste, na szczytach pędów, zebrane w pachwinach liści górnych. Kielich dzwonkowaty, czterodzielny z ostrymi rożkami, korona dwuwargowa, o lekko wypukłej wardze dolnej, płatki górne bladoliliowych, dolne białe z fioletowymi żyłkami i żółtą plamką. Kwitnie od lipca do września. Owocem jest owłosiona torebka długości kilku milimetrów.
Występowanie:
Skraje pól, łąki, pastwiska, obrzeża lasów, przydroża, wrzosowiska, górskie polany.
Zastosowanie:
Odwar wodny z ziela – w nieżytach oskrzeli i dróg oddechowych, w astmie, zaburzeniach trawiennych, niedokwaśności, chorobach wątroby, kolce wątrobowej, żółtaczce, alergiach, migrenie, histerii, bezsenności, wyczerpaniu nerwowym, chorobach oczu
Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne działanie jak odwar wodny
Wyciąg olejowy z ziela ma podobne działanie jak odwar wodny
Przymoczki nasączone odwarem z ziela – w stanach zapalnych oczu, spojówek, powiek, woreczka łzowego, rogówki, tęczówki, w schorzeniach oczu z uciążliwym łzawieniem i wydzieliną ropną, w zmęczeniu wzroku, nadwrażliwości na światło
Wyciąg winny z ziela poprawia wzrok
