Wygląd:
Bylina o wysokości od 5 do 15 cm, nietworząca nadziemnych łodyg, ale wypuszczająca liście bezpośrednio z podziemnego kłącza. Liście długoogonkowe, o trójdzielnie sercowatych listkach. Kwiaty białe, na długich szypułkach, płatki korony posiadają żyłki o czerwonawej bądź fioletowej barwie i żółtą plamkę u spodu. Kwitnie od kwietnia do maja. Owocem jest torebka o długości około 1 cm. Wieczorem oraz podczas deszczu kwiaty szczawika zamykają się, a liście zwieszają w dół.
Występowanie:
Lasy liściaste i mieszane. Bardzo często spotykana roślina lubiąca cień.
Zastosowanie:
Napar z liści – choroby przemiany materii, zaburzenia przewodu pokarmowego, choroby wątroby i woreczka żółciowego, skąpomoczu, zatrucia metalami ciężkimi, zaburzenia menstruacji, krzywica, miażdżyca, gorączka, niedobory witaminy C
Żucie świeżych liści – w stanach zapalnych dziąseł
Okłady -kataplazmy z papki z liści – w ranach
Zastosowanie kulinarne
Świeże listki dodaje się do zup, sałatek i napojów orzeźwiających. Mają delikatny, kwaśny smak.
