Wygląd:
Drzewo, do 25 m wysokości, o rozłożystej koronie. Kora pnia brunatnożółta lub jasnobrunatna. Gałązki nagie, zwisające, giętkie, zielonawożółte. Liście podłużnie lancetowate, zaostrzone, brzegiem piłkowane, od spodu jaśniejsze, szaro owłosione. Kwiatostany kotkowate. Kwitnie od kwietnia do maja. Owoc – torebka z owłosionymi nasionami.
Występowanie:
Bardzo pospolita. Rośnie nad brzegami rzek i wód stojących, na rozlewiskach rzecznych, przy drogach, w wilgotnych lasach.
Zastosowanie:
Odwar z kory – w chorobach reumatycznych i gorączkowych, w schorzeniach śledziony, nieżytach żołądka i jelit, w przeziębieniach, migrenie, bezsenności, kaszlu rożnego pochodzenia, w biegunkach, chorobach naczyń krwionośnych
Okłady -kataplazmy z papki z kory – w chorobach reumatyczno-artretycznych, bólach stawów i mięśni, w nerwobólach
Przymoczki nasączone odwarem z kory – w owrzodzeniach, trudno gojących się ranach, bakteryjnym zakażeniu skóry
Kąpiele z dodatkiem odwaru z kory i kwiatostanów działają orzeźwiająco, gojąco, przeciwświądowo, są pomocne w leczeniu chorób reumatycznych i skórnych, nadmiernej potliwości ciała
Kąpiele stóp w odwarze z kory są pomocne w leczeniu grzybic, w okaleczeniach i otarciach, przeciwdziałają poceniu się stóp
