Wygląd:
Bylina, do 40 cm wysokości. Liście ciemnozielone, zebrane w różyczkę, jajowate, szerokie i błyszczące. Kwiaty drobne, żółtobiaławe, zebrane w kłosowate kwiatostany. Kwitnie od czerwca do października. Owoc – torebka.
Występowanie:
Roślina bardzo często spotykana na łąkach, polach, pastwiskach, przydrożach, w rowach, na piaskach i nad brzegami rzek.
Zastosowanie:
Babka była stosowana powszechnie w Europie w medycynie ludowej jako lek zewnętrzny i wewnętrzny (dawniej liśćmi babki okładano miejsca ukąszenia przez żmiję).
Obecnie babkę stosuje się jako lek pobudzający wydzielanie soku żołądkowego, osłaniający w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w stanach zapalnych błony śluzowej przewodu pokarmowego.
Jest tez używana jako łagodny środek wykrztuśny w chorobach górnych dróg oddechowych, a zewnętrznie do okładów na trudno gojące się rany, oparzenia, owrzodzenia i ukąszenia owadów.Napar z liści stosuje się w nieżytach żołądka i jelit, przewlekłym zapaleniu pęcherzyka żółciowego, biegunkach, chorobach dróg oddechowych i chorobach gorączkowych, moczeniu nocnym, niedokrwistości, krwotokach, w zbyt obfitym miesiączkowaniu, w przeziębieniach, grypie, zaniedbanych stanach zapalnych oskrzeli, w suchym kaszlu z zaleganiem flegmy, w bólach dziąseł i zębów.
Napar z dodatkiem biedrzeńca działa wykrztuśnie.
Napar z nasion – w chorobach dróg oddechowych, kokluszu, gruźlicy płuc, stanach zapalnych nerek i miedniczek nerkowych.
Sok ze świeżych liści pity z dodatkiem miodu pobudza wydzielanie soku żołądkowego, działa osłaniająco w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy i w stanach zapalnych błony śluzowej przewodu pokarmowego.
Okłady z liści stosuje się na trudno gojące się rany, oparzenia, owrzodzenia i ukąszenia owadów.
Odwar z liści może służyć do przemywania oczu przy zapaleniu spojówek
Zastosowanie kulinarne
Młode listki można dodawać do sałatek i gotować jak kapustę. Wymieszane z liśćmi pokrzywy są stosowane w tzw. kuracjach wiosennych.
