Wygląd:
Roślina jednoroczna, do 40 cm wysokości, wyglądem przypominająca oset. Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, owłosiona, lepka. Liście naprzemianległe, podłużnie lancetowate, pierzastowrębne, brzegiem kolczaste. Kwiaty żółte, zebrane w koszyczki, pojedyncze, duże, na szczytach łodyg. kwitnie od czerwca do lipca. owoc – niełupka, opatrzona puchem kielichowym.
Występowanie:
Pochodzi z Europy południowej. U nas wyłącznie uprawiany.
Zastosowanie:
Napar wodny z ziela w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, wątroby i nerek, w nieżytach żołądka i oskrzeli, owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy, zagrażających powstaniem nowotworu, we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, w chorobach nerek i pęcherza, bezsoczności, bezkwaśności, stanach zanikowych błon śluzowych jamy ustnej i przewodu pokarmowego, zapaleniu płuc, kaszlu, astmie, zaburzeniach przemiany materii, rekonwalescencji.
Napar z ziela drapacza jest lekiem szczególnie zalecanym osobom w podeszłym wieku.Wyciąg alkoholowy z ziela ma podobne zastosowanie, jak napar.
Przymoczki nasączone naparem lub sokiem z ziela maja zastosowanie w leczeniu trądziku, owrzodzeń, wyprysków, wysypek alergicznych.
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela maja działanie bakteriobójcze i gojące, są pomocne w leczeniu wszystkich dermatoz o podłożu bakteryjnym, wirusowym i grzybiczym.
