07

lis 11

Podbiał pospolity
Podbiał pospolity. Kąty Drugie, woj. lubelskie. Zbiory własne

Podbiał pospolity

(Tussilago farfara L.)

Rodzina:

Złożone

Nazwy regionalne:

Białkuch, białodrzew, boże liczko, huflatich, imflatich, kapusta sterników, kłobuk, kniat, knist, kobilach, kobłuk, końskie kopyto, koński kwiat, kopitnik, korzeniec, łudzik, maje, moiczki, mojiki, ośla stopa, podbel, podbiał zwyczajny, podbielino, podbylina, przybień, przykopitnik, wiotki

Czas zbioru:
  • Kwiaty zbierane w początkowym okresie kwitnienia rośliny
  • Liście zbierane w początkowym okresie kwitnienia

Wygląd:

Bylina, do 20 cm wysokości, o mocno rozgałęzionym kłączu, z którego wyrastają łatwo zakorzeniające się łodygi. Pędy kwiatonośne okryte łuskami, wyrastające przed rozwojem liści. Liście sercowatookrągłe, brzegiem nierówno ząbkowane, od spodu kutnerowato owłosione, ogonkowe. Kwiaty złocistożółte, zebrane w pojedyncze, szczytowe koszyczki. Kwitnie od marca do kwietnia. Owoc – niełupka z puchem kielichowym.

Występowanie:

Pospolity. Rośnie w wilgotnych zaroślach, na groblach, przydrożach, pogorzeliskach, gliniastych zboczach, polach, łąkach, przy źródliskach, nad brzegami wód.

Zastosowanie:

  • Wyciąg alkoholowy z kwiatów i liści ma podobne zastosowanie jak napar

  • Przymoczki nasączone mocnym naparem z liści i kwiatów – w oparzeniach, odleżynach, stłuczeniach, stanach zapalnych skóry, owrzodzeniach, wypryskach, trądziku, świądzie

  • Kąpiele z dodatkiem naparu z liści i kwiatów – w stanach zapalnych skóry, owrzodzeniach i świądach skóry, w zwichnięciach, stłuczeniach

  • Napar wodny z liści i kwiatów – w nieżytach jamy ustnej, gardła, oskrzeli, w suchym kaszlu, utrudnionym odkrztuszaniu z zaleganiem flegmy, w przeziębieniach, astmie, rozedmie, w schorzeniach nerek i pęcherza

  • Okłady z liści – w obrzękach pourazowych, odleżynach, stłuczeniach, zwichnięciach, zranieniach i owrzodzeniach skóry

  • Zastosowanie kulinarne
    Młode listki można dodawać do sałatek i surówek.

Kategorie przepisów