07

lis 11

Słonecznik zwyczajny
Kwiat słonecznika. Kąty Drugie koło Zamościa. Zbiory własne

Słonecznik zwyczajny

(Helianthus annuus L.)

Rodzina:

Złożone

Nazwy regionalne:

Słonecznik, słonecznik ogrodowy, słonecznik uprawny

Czas zbioru:
  • Żółte brzeżne kwiaty koszyczka zbierane od lipca do września oraz całe tarcze kwiatów, zbierane przed dojrzewanie owoców
  • Dojrzałe nasiona

Wygląd:

Roślina jednoroczna, do 2,5 m wysokości. Łodyga wzniesiona, pojedyncza, prosta, szorstko owłosiona. Liście duże, sercowate, brzegiem piłkowane, szorstkie. Koszyczki kwiatowe bardzo duże, do 50 cm średnicy, zwisłe. Kwiaty brzeżne języczkowate, żółte, środkowe rurkowate, brunatne. Kwitnie od czerwca do września. Owoc – odwrotnie jajowata niełupka (bogata w olej).

Występowanie:

Uprawiany dla celów przemysłowych i gospodarczych

Zastosowanie:

  • Napar wodny z kwiatów – w nieżytach błon śluzowych przewodu pokarmowego, niestrawnościach, braku łaknienia, chorobach gorączkowych oraz jako środek ułatwiający wchłanianie wylewów i krwawych wybroczyn

  • Wyciąg alkoholowy z kwiatów ma podobne działanie jak napar wodny

  • Przymoczki nasączone naparem z kwiatów są pomocne w krwawych wybroczynach, krwiakach, stłuczeniach, uszkodzeniach naskórka, stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, regenerują cerę twarzy

  • Tampony nasycone odwarem z niedojrzałych tarcz stosuje się w leczeniu żylaków odbytu

  • Kąpiele z dodatkiem odwaru z niedojrzałych tarcz stosuje się w stanach zapalnych skóry, świądzie skory, stłuczeniach, trądziku, owrzodzeniach, żylakach odbytu, krwiakach i wybroczynach podskórnych

  • Zastosowanie kulinarne
    Owoce (nasiona) spożywa się w stanie świeżym. Służą też do wyrobów cukierniczych i otrzymywania oleju słonecznikowego.

Kategorie przepisów