Wygląd:
Bylina, od 10 do 70 cm wysokości, o kłączu z licznymi rozłogami. Łodyga cienka, krótka, omszona, zakończona kwiatostanami, płożąca lub wzniesiona. Liście igiełkowato wąskie o długości do 2,5 cm, wijące się, o mocno podwiniętych brzegach, z wierzchu ciemnozielone, od spodu bledsze, owłosione. Kwiaty drobne, o szerokości tylko 2-4 mm, żółte, płasko rozłożone, w gęstych rozgałęzionych kwiatostanach, na końcu łodygi i w pachwinach liści górnych. Kwiatostany przytulii pachną przy słonecznej pogodzie miodem. Kwitnie od maja do września. Owocem jest rozłupnia.
Występowanie:
Suche łąki, trawniki, zbocza, miedze, świetliste zarośla. Na glebach wapiennych. Często spotykana.
Zastosowanie:
Odwar z ziela – w zaburzeniach krążenia obwodowego, w zastojach żylnych, kurczach mięśni nóg, żylakach, chorobach prostaty, jako środek moczopędny przy gromadzeniu się wody w organizmie, w nieżytach żołądka, ranach i dolegliwościach skórnych
Kąpiele z dodatkiem odwaru z ziela mają działanie odkażające, przeciwkrwotoczne, gojące i odprężające, są pomocne w dermatozach (pozostawiają miodowy zapach)
