Wygląd:
Roślina dwuletnia,do 2 m wysokości, o grubym, żółtopomarańczowym korzeniu. Łodyga rozgałęziona. Liście owłosione, o przyjemnym zapachu, w ogólnym zarysie podłużne, potrójnie lub poczwórnie pierzastosieczne. Kwiaty białe, zebrane w baldach złożony. Kwitnie od czerwca do września. Owoc – szczeciniasta rozłupka.
Występowanie:
Uprawiana.
Zastosowanie:
Sok z korzeni – w zaburzeniach trawiennych, w stanach niedożywienia, anemii, miażdżycy, cukrzycy, żółtaczce, chorobach wątroby i nerek, dnie, gruźlicy, chorobach reumatycznych, krwawieniach wewnętrznych oraz jako środek pobudzający rozwój bakterii jelitowych, regulujący ruch robaczkowy jelit i stolce, odtruwający, przeciwdziałający biegunkom, zwiększający odporność organizmu.
Sok z marchwi oraz utarte świeże korzenie są zalecane przede wszystkim dzieciom. Podaje się je w zaburzeniach trawiennych niemowlętom, zwłaszcza gdy nie są karmione mlekiem matki, a także małym dzieciom i młodzieży w stanach niedożywienia, anemii i robaczycy jelitowej. Dłużej trwające biegunki leczy zupka z marchwi (tzw. marchwianka).Przymoczki nasączone sokiem z korzeni stosuje się w liszajowatości, egzemach, trądziku, służą też do pielęgnacji cery.
Zastosowanie kulinarne
Marchew jest doskonałym środkiem odżywczym, bogatym w sole mineralne i witaminy, powinna więc być często stosowana w naszej kuchni. Sporządza się z niej surówki i duszoną jarzynę, dodaje do sałatek. Stanowi składnik mieszanek warzywnych. Można ją zamrażać.Odwar z nasion powoduje rozszerzenie naczyń wieńcowych serca, zwiększa przepływ krwi do mięśnia sercowego i mózgu, działa moczopędnie i wiatropędnie.
