Wygląd:
Krzew, do 150 cm wysokości, o swoistym, niezbyt miłym aromacie. Liście trój- lub pięcioklapowe, brzegiem karbowane, od spodu z żółtymi gruczołkami zawierającymi przykry w zapachu płyn. Kwiaty niepozorne, żółtawoczerwone, zebrane w grona. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Owoc – czarna, kulista jagoda.
Występowanie:
Wilgotne olszyny, zarośla, brzegi rzek. Również uprawiana. Roślina pod ochroną częściową.
Zastosowanie:
Napar z liści – w dolegliwościach pęcherza moczowego, nieżytach żołądka i jelit, w niedokwaśności, przeziębieniach, anginie, nieżytach dróg oddechowych, jamy ustnej, gardła (jako płukanka), w bólach stawów i mięśni, jako środek zwiększający odporność organizmu
Okłady -kataplazmy z papki z liści -w dolegliwościach reumatyczno-artretycznych
Przymoczki nasączone naparem z liści są pomocne w leczeniu ran, owrzodzeń żylakowatych, wyprysków skórnych i czyraków, w regeneracji cery suchej i zwiotczałej
Kąpiele z dodatkiem naparu z liści są zalecane w chorobach reumatycznych i skórnych
Winko lecznicze z owoców – w chorobach serca i naczyń krwionośnych
Sok z owoców działa wirusobójczo, jest zalecany w grypie
Zastosowanie kulinarne
Owoce czarnej porzeczki należy spożywać w każdej postaci -świeże i przetworzone, gdyż są cennym surowcem dietetycznym. Sporządza się z nich wiele przetworów, jak: kompoty, dżemy, nektary, galaretki, soki i syropy.
Liście należy dodawać do kiszenia ogórków i warzyw w celu lepszej ich konserwacji.
