Wygląd:
Roślina jednoroczna lub dwuletnia o łagodnym orzechowym smaku.
Łodyga prosto wzniesiona o wysokości 5–20 cm, w górnej części rozgałęziająca się, naga, lekko owłosiona na krawędziach.
Liście drobne,odziomkowe o łopatkowatym kształcie tworzą rozetę. Górne liście łodygowe lancetowato zaostrzone. Nasada liści z 1–2 tępymi ząbkami, albo całobrzega.
Kwiaty niebieskie, zebrane w główki na wierzchołkach rozgałęzionych pędów łodygi. Kielich składa się z 1–3 działek, czasami brak kielicha. Korona z zewnątrz naga, do połowy zrosła w rurkę, w górnej części składa się z 5 rozchylonych płatków. Przysadki o podługowatym kształcie, tępe i nieobłonione.
Owoce nieregularnie okrągłe i spłaszczone z boku o długości 1,5–2,8 mm i z niewyraźnymi bruzdami na bokach. Bez śladu resztek kielicha. W środku posiadają silnie zgrubiałą komorę nasienną i dwie komory płone.
Występowanie:
Roślina uprawna. Występuje również zdziczała na przydrożach, zboczach, polach, łąkach, nieużytkach. Roślina ruderalna.
Zastosowanie:
Zastosowanie kulinarne
Liście roszponki mają przyjemny, lekko orzechowy smak. Jest bardzo wartościowym warzywem. Używana jest głównie do sałatek ale można z niej też ugotować zupę lub podawać na ciepło jak szpinak.
Potrawy zawierające roszponkę są zalecane szczególnie dla osób chorych na cukrzycę.
Działa uspokajająco, moczopędnie, reguluje trawienie, odkwasza organizm, zapobiega zaparciom, opóźnia procesy traszenia.Sok z roszponki stosuje się w nieżytach i wrzodach żołądka oraz dwunastnicy
